گهواره اشگ

هرگز نمی شدباورم ،بروی نعش همسرمغمگین نشینم چنینزهرا چنین ظلمی به تو حقت نبودهرجا که بوسه زد نبی گشته کبودآتش زدند بر منزلتگشته لگد مال پیکرت زهرای من زهرای من دارم گلایه ای همه هست علیپنهان چرا کردی غمت را ازعلیدیدی چه خاکی شدسرمدر بین تابوت همسرم زهرای من زهرای منآن روز که قنفذ ضربه زد بازوی تودر پشت در پژمرده شد گیسوی توبستند عدو دستان منافتاده بود اندر محن زهرای من زهرای منبعد پدر سهم تو گردید اشگ و آهاز ضرب سیلی صورتت گشته سیاهبعد از تو ای زیبای منهرگز نخندیده حسن زهرای من زهرای من برچسب‌ها: زهرا, علی گهواره اشگ...